Dank, DeliXL team voor de Dolfijne tijd…….@Roparun 2012

                                              

Waarde vrinden,

“Een avontuur voor het leven”

De slogan van de Roparun maar voor mij ook een bevestiging van het afgelopen weekend. Kom vanmorgen op het mooie Dolfinarium aan en zie een vrachtwagen van de Deli aan het uitladen, zonder eierkoeken en bananen maar met een collega!

Wil dan bijna een knuffel gaan geven maar da’s misschien iets te enthousiast in de morgen?!

Mijn eerste Roparun samen met het Deli XL team.

Er zijn al zoveel woorden gedeeld, dan maar een Tukkers verslag…….

Roparun: Mensen “ont”moeten, het onbekende in rennen, de nacht begroeten, vals plat in de kuiten krijgen, wollen ondergoed?, wanneer gaan we kaarten?, vochtige doekjes worden je vriend, vaseline, Ome Jan, kanjers van meiden(supersnel), we hebben de T, we hebben de O, we hebben de M……………………Tom!

Respect voor de fietsvrienden, er is een planeet, ze hebben er van alles maar één ding niet,tranen van ontroering, tering warm, fietsen, poeders met melk, tik em aan, camper in, slapen? Buikspiermassage, een chinees met vlammetjes, gebakken ei in de morgen, Sander wil je mij even dit/dat geven, wildpoepen(je gaat over een grens), bananen, ORS, bouwlampjes, verlangen naar een groen lampje, zombie talk na de finish, ziekenhuis, Erasmus brug, de vlag van Deli, friet speciaal na afloop, kleine ogen, dronken gevoel zonder drank.

Maar boven al de DeliXL mensen…..

Ik ben ontzettend trots op dit Deli XL team, voor mij een kans om een leverancier van een andere kant te ervaren. Jullie zijn een enorm gedreven, enthousiast team, passie voor de klant, de organisatie en loyaal.

Mensen laten ontwikkelen en naast, voor en door elkaar staan.

Compliment voor de organisatie van dit event, pluim aan Sander maar eigenlijk aan iedereen, ook aan de Erwin of Edwin. En alle namen die ik bijna kon onthouden en waar ik dan een twist aan kon geven of weer vergeten, sorry. Dan een filmpje ontvangen, meer dan fantastisch, wil ook graag reserveren en ga natuurlijk campagne maken in Tukkerland.

Misschien de première in ons Spettertheater @ Dolfinarium?

Dank, dank dat ik mocht meerennen binnen dit team.

2013, roparun? Ik zag JA maar zie ook dat iedereen enthousiast is, reservelijst, put me on!

En anders van harte welkom in Enter, tijdens de roparun Hamburg, jullie pleisterplaats incl. douche en toilet.

Stuur nog graag 2 linkjes mee, the day after…..http://www.youtube.com/watch?v=m-hCuYjvw2I

Rennen door het land naar het busje…..http://www.youtube.com/watch?v=iozZTJB2XOw

Pinksteren 2012? Het was Dolfijn!

 

Het Ropa Run Programma: “Waart oe, ze bint neet goed wies, ma goat aait vedan”

Jawel, het is zover, koffer bijna klaar en hier dan het renschema voor komend weekend!Voor uw informatie, ik loop in team 2………..
Je kan ons ook volgen: www.roparunlive.nl (naam team270 deli xl)

SCHEMA ROPA RUN…..
Vrijdag 25 mei
10:00                Sandwiches lebkov ophalen, Stationsplein Rotterdam, Best rijden via Conradstraat
                          1x Camper ( Fred van Bommel ), 2x personenbusje ( Henk Groenink , vincent ten kate ) ophalen in Ede.               
11:00               Voertuigen in Schiedam
12:00               Verzamelen bij Deli XL Schiedam
                          ’s Gravelandseweg 391
                          3125 BJ Schiedam
14:00                Vertrek naar Parijs
17:30                Diner, Lebkov sandwiches
20:00               Aankomt in hotel
                          Hotel Balladins Sarcelles
                          1 Rue Du Père Heude, Entree Z.A. De Sarcelles
                          Sarcelles, 95200 France
                          Tel : +33 139948080
                          E-mail : Reservation@balladins.com
Zaterdag 26 mei
09:00                Ontbijt
10:00 / 12:30              Uitchecken – Bij Mooi weer naar start veld Roparun, anders in Hotel blijven. 
12:50                Uiterlijk inschrijven bij start:
                        Parc Départemental de la Courneuve Aire des
                        Vents
                          Avenue Maréchal Leclerc de haute Cloque
                          93400 Dugny tomtom : N 48 °56.910 E 2°25.180            
14:22               Start Roparun
14.20                Verzamelen aan de start melden bij party tent naast start.
14:50                Start Team 270, Team 1
19:00                Eerste Wissel – 50,3 KM , Team 2
                          Adres locatie tom tom N 49.01222°, E 2.40467°
Zondag  27 mei
23:30                Tweede Wissel – 99,4 km , Team 1
                          Adres locatie tom tom N 49.57022°, E 2.83925°
03:30                Derde Wissel – 141,3 km , Team 2
                          Adres locatie tom tom N 49.81417°, E 3.09520°
08:00                Vierde Wissel – 193,4 km , Team 1
                          Adres locatie tom tom N 50.10440°, E 3.47000°
12:15                Vijfde Wissel – 238,7 km , Team 2
                          Adres locatie tom tom N 50.36181°, E 3.64614°
16:30                Zesde Wissel – 284,6 km , Team 1
                          Adres locatie tom tom N 50.65479°, E 3.88115°
21:00               Zevende Wissel – 334,7 km , Team 2
                          Adres locatie tom tom N 50.99183°, E 4.17112°
 
Maandag 28 mei
01:45                Achtste Wissel – 383,1 km , Team 1
                          Adres locatie tom tom N 51.18274°, E 4.31914°
04:00                Negende Wissel – 407,4 km , Team 2
                          Adres locatie tom tom N 51.34132°, E 4.38555°
06:20                Tiende Wissel – 433,2 km , Team 1
                          Adres locatie tom tom N  51.48459°, E 4.27854°
08:45                Elfde Wissel – 459 km , Team 2
                          Adres locatie tom tom N  51.64723°, E 4.39395°                         
Fietsen ophalen bij Camping  Volgerland
Adres Volgerlandseweg 12
3281 KV Numansdorp
10:40                Twaalfde Wissel – 480,4 km , Team 1 + Team 2
                          Adres locatie tom tom N  51.78327° E 4.44463°                       
13:40                Finish Rotterdam Coolsingel – 514,3 km
MOE!

Ropa Run Stress?

Om de ander dan toch van info te voorzien, het is zover.                                                   Mijn Ropa Run Stres symptonen zijn voelbaar. Zal wel typisch een vrouwen ding zijn, gaan we een weekend weg dan moet alles op orde zijn, weggewerkt, schoon in de kast, zelfs de vissenkom verschonen                                                                                                   Nu is het alleen andere koek, we gaan ook nog eens wat rondhobbelen van Parijs naar Rotterdam. Vannacht al een nachtmerrie, sta ik bij de start van de roparun en kom dan tot de ontdekking dat ik schoenloos sta te wachten op het startsignaal. Zo kansloos…….   Wat neem je mee, als het kwik van nachtvorst ineens veranderd naar 32gr.                    Een coach die mailt dat ik niet ga eten en mag leven op shakes en een banaan, dat 2 dagen lang, eehm. Ik zeg hallo, 2 dagen zijn lang!!!!                                                          Kijk daar zit dan het verschil tussen de uitdaging New York marathon en deze “spontane” run. De voorbereiding! Had ik een week vrij voor de marathon, zo zit deze week tot de laatste minuut gevuld met werk, sport en hier en daar een vergadering.                      Angstzweet, gespannen bilspier!                                                                                   Laatste genoemde werd me afgelopen dinsdag tijdens de ochtendrun bijna fataal.          Een training op het programma, 1.15 rennen, dus om half 6 uit je nest, u kent het wel, plasje doen, negeren dat je geen zin hebt en eigenlijk in je bed wilt blijven liggen.           Toch gaan want komend weekend mag dit ook ’s nachts.                                                    In je sneakers, kapsel op jaren 80, doppen in je oren en de wijde wereld in rennen.           Dit ging toch 45min. geweldig, vogels die meezongen, prachtige zon over de velden van mooi Tukkerland. Tot er zich iemand komt melden, zo’n irritant puntje, met maar één gedachte: Let me out!                                                                                                     Eehm, gewapend met alleen één post-it, voorzien van de training gaat dan je brein aan de slag met deze SOS oproep vanuit darmkanaal. Gaan we in de sloot, noodplan opzetten, rennen we door, gaan we naar huis? Fijne afwisseling in een training, het brein mag ook meewerken aan de ochtend gymnastiek.                                                                          Twee maal plaatsnemen in een sloot, twee maal besluiten dat je nooit weet wat het wordt, glad of chaos….                                                                                                                  Ook twee maal besluiten:  “één post-it  maakt nog geen zomer. Weer wat gaan rennen, puntje krijst: LET ME OUT! Absoluut de tip van de dag: tijd nemen voor een uitgebreid toiletbezoek voordat er een bezoeker spontaan om het hoekje gaat kijken….              Negeer je bovenstaande tip dan weet je dat je naar huis mag, het gevecht gaat verliezen. Dat mag nog deze week, komend weekend, met522 km. voor de boeg, in een team met fantastische Deli XL mensen, zit dat er niet in.                                                                        Verliezen/ opgeven….                                                                                                          Dat kan ook niet voor al die kanker patiënten, hoezo opgeven, doorgaan!                           Vechten! Met dit in het achterhoofd maak ik me klaar voor de mooiste run van mijn leven.                                                                                                                                 Kippenvel krijgen van de momenten die er gaan komen, mezelf de hand geven en zien dat het zwaar is, zingende kuiten en ontzettend veel plezier.                                                  Woorden van Lance Armstrong, niet alleen de meervoudig winnaar van de tour, overwinnaar Iron man maar ook iemand die het gevecht aangaat tegen kanker.               Zijn woorden dreunen in mijn hoofd tijdens de meters die we gaan maken……

 “Pain is temporary. It may last a minute, or an hour, or a day, or a year, but eventually it will subside and something else will take its place. If I quit, however, it lasts forever.”

Het spiegeltje….


Doar was een heeln, heeln zet terugge
een boertje, met een kromme rugge.
Hij was niet meer zo jong van joaren
en worde al dunne in de hoaren.
Aan weelde was hij niet e’wend
en ’n spiegel had hij nooit e’kend
Maar toen hij eens an ’t spitten was
toen vun hij zo’n mooi stukkie glas,
hij nam het in zien warkmanshaand.
Hij veagen het zaand of aan de broek

en keek een zettie niet zo kloek.
“Det is mien va” fluustern hij devoot,
maar den is toch al joaren dood!”
Hij stak het twiefelend in zien zak
en bekeek het thuus op zien gemak.
“Mien va, mien va, den goeie man,
hij is ’t vaste, want hij kiek mie an!”
En aaltied mosse der noar kieken,
hij vun hum zo sprekkend lieken.
Maar toen begun hij te overleng
wat zien vrouwe der van zol zeng
Zie was een baas, een hellig wief
en mangs een bettie agressief.
En umdat hij bange veur heur was,
verstoppe hij het biezundere glas.
En alle oamden keek hij gauw nog eam
“Mien va….da-k dit nog mag beleam”
Totdat zien vrouw argwaan kreeg
en marken dat hij iets verzweeg
En toen hij ‘keer de deure uut was,
Zochen zie heel goed en vun het glas.
Zie dreajn het umme en keek en keek
en raakn toen finaal van streek.
Zie-j det noe, ik dache ’t wel
der is een aandre vrouwe in ’t spel
Mien man, den hef gin hatte in ’t lief,
maar….hoe kumpe an zo’n lilijk wief?

Tegen de stroom inzwemmen…..

Triatlon trainen betekend eerst een cursus time management volgen, 4 tot 5 trainingen in de week uitvoeren/plannen in weken die op werkgever al een hele uitdaging zijn. Van al die trainingen blijft toch de zwemles het meest fascinerende. Zwemmen, da’s toch in het water dobberen, warm weertje, drogen op handdoek en afkoelen, vooral in de zomer??

Klopt, maar zwemles onder de bezielende leiding van Monique is andere koek.               Op dinsdagavond na een uurtje badminton start de les om 21:45! Zo’n zwembad is best groot, na wat inzwemmen volgt dan het echte werk. Baantjes trekken, niet in tempo “geen paniek leven is leuk dus geniet” Nee, bij Monique moet je aan de bak.                                Op het programma: “Open water training”, hoe open kan water dan zijn? Het inhalen van je voorganger! Ik ben al zo gewend aan het feit dat ik water en voeten hap van mijn voorganger…..dit kan je voorkomen door te versnellen en te gaan inhalen?                      Niks voorsorteren, richting aan en knikje naar inhaler. Nee, gewoon over je voorganger rollen, binnen 1 slag van achter aanvallen en hup het ruime sop in.

“So far” ging die zwemles best goed. Gevalletje waterschade begint pas goed als we diagonaal het bad moeten over crossen, in 2 groepen van 20 pers. Ik zeg: chaos in het midden van het bad, hoezo tegenstroming? Hoezo telkens laatste van de groep zijn?       Nu na een dik jaar trainen voor de marathon is dat zwemmen nog steeds zo’n lastig en zwaar onderdeel. Ik herken zoveel van het tegendraads zijn tijdens de zwemles en overdag. Wat heeft het voor een zin om opstandig te zijn, volhardend, doorbijten, weten dat het zwaar is maar hoe dan ook gaan voor je doel.

Tegen de stroom inzwemmen, valt niet altijd mee maar is het niet dat de beste zalm ook opstandig tegen de stroom in blijft zwemmen, op weg naar de beste plek? Als klein zalmpje starten vanuit een veilige rivierbedding naar de zee. Zodra zalmpje zich zalm mag noemen zwemt deze weer terug naar z’n oorsprong, om weer voor nageslacht te zorgen. Dat hele eind, rivier stroom altijd naar de zee toe, dus tegen de stroom in!                    Brute kracht, lef, niet opgeven en zeker blijven trappelen anders val je terug en moet je nog harder zwemmen om naar boven te komen, je doel te bereiken. De zalm vertrouwt op zijn instinct, weet dat er geen andere weg is, dan die terug naar de oorsprong, daarom zal hij blijven zwemmen.             

Dus ooit voel ik me als een vis in het water? Ga ik ooit eens rustig zwemmen en met de stroom mee dobberen?                                                                                                       Op het moment dat dat zal gebeuren gaat deze vis op zoek naar een nieuw basin/ nieuw water/ nieuw doel.

Het leven moet natuurlijk wel uitdagend blijven, mezelf tot de laatste druppel verbazen;-)