“En hij zei:
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van ’s levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen,
dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug,
noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.”
Wat zijn we toch met z’n allen rete druk, nog maar net bijgekomen van de feestdagen, knalt er een blauwe maandag voorbij. En doorrrrrrr, want we zijn uit de crisis, er is werk zat dus gas op die lolly en gewoon wat meer werk verzetten.
Nog meer druk en stress, zelfs vloggers krijgen een burn-out waar dan Peter R de Vries niks mee kan. Ben een hardloper maar zie om me heen menige werknemers, zelfstandige ondernemers, managers zich door de dagen slaan als ware bedrijfsatleten. Een vol werkschema, aansluiten in de file, gedoe met je collega’s, een irritante klant, reorganisatie of hoge werkdruk door de giga-groei, vreselijke vergadering, deadlines, iets met prioriteiten, first things first. Hoest met je energie? Heb je nog zin om uit je nest te stappen of ben je Klaag Kees. Meebewegen in deze wisselende koers vergt creatief en innovatief denken en gek doen.
Hoe staat het met jouw batterij, is die voldoende opgeladen. Mag je het aangeven dat je soms behoefte hebt aan even niks, het lezen van een boek i.p.v. uren bij de koffie dwalen via Facebook, LinkedIn en Twitter. Om nog meer info in je kookpot te verzamelen.
En wanneer is het tijd voor jouw leven, of mag dat in deze rotvaart voorbij denderen? Hoe maak jij als manager, moeder, mens het echte verschil binnen je team, leren wat de ander beweegt. Durf je je dan ook kwetsbaar op te stellen, waar nodig kaders te geven.
Ik ben een marathon loper, nou ja ben? Ik ren en probeer elk jaar een marathon te volbrengen, da’s een duurtraining, vooral met focus op de hartslag want die bepaald of mijn lijf het 4.30uur kan volrennen, te hoge hartslag in de training betekend tikje terug want je bent moe.
Hoe vaak luisteren we dan nog naar onze hartslag, hebben we het lef om uit de baan te stappen en een keuze te maken, met hypotheek loslaten en ons hart gaan volgen. Want dat klopt. Jezelf verkopen aan iets, je ziel thuislaten en op het werk als een slaapwandelaar de dagen doorlopen.
Had deze week een afspraak met een fotograaf, Stefan Schipper, mirakels uniek mens. Aan de telefoon was ie al duidelijk de eerste keer. Nuchter Twents was zijn reactie, op mijn verhaal rondom de cover foto voor mijn boek lef. “Nou, bie lef denk ik an et plaatje da’j bloot op de cover goat.”
Ehm, ja, nou eehn, goh, da’s gek, Ina mond stil? Dus afgelopen dinsdag was het moment, om 10.00 naar “de beste fotograaf van Twente” voor de cover van mijn boek. 2 paar schoenen mee, 2 jasjes, een jurkje, 3 verschillende t-shirt en voor de zekerheid een setje rood ondergoed. Mocht het dan toch ontstaan dan is rood wel zo’n kleur, en zo geschiede.
Met alle trammelant kom ik binnen, we hebben gelijk een klik. Een mok van Edwin Evers en onze bewondering voor mensen die echt leven, keuze’s maken en hier vol voor gaan. De twijfel die erbij komt, mensen die je gek aankijken, het geloven in dat wat is en dat wat kan zijn.
Niks rood ondergoed, gewoon een gepassioneerd gesprek over Lef, het Lef om te leven zoals het kan, vol vanuit het hart. De angst voelen en het toch doen.
We leven maar één keer. We kunnen ofwel op onze tenen door het leven lopen en hopen dat we, als we doodgaan niet al te beschadigd zijn geraakt.
Ofwel we kunnen een rijk, volledig leven leiden waarbij we onze doelen bereiken en onze stoutste dromen in vervulling gaan -Bob Proctor
En die fotoshoot, na teveel kletspraat met inhoud moest dat ook nog gebeuren, alloh!
Op naar de studio waar lampen werden klaar gezet, kleurtje erbij, o nee, pasfoto klantje tussendoor, heb je even? rookmachine aan, blokje aan de kant, en klik-klik-klik-klik-klik-dingdong-pasfoto klantje. Zet eens wat minder een bitch gezicht op, al je rimpels staan er ook op. Doe die jas eens aan, verwarring bij mij, oké! Dan trek ik ook mn kekke rode schoenen aan, met de rook die omhoog komt tot aan m’n onderkin. Voor Stefan is het credo: “Always the hard way”, bij mij “always the heart way”
Resultaat van de shoot ga je zien op het boek!
Kortom, ben eruit, mijn hart gaat kloppen, branden als ik mag omgaan met mensen die vanuit hun passie leven en ik wens het een ieder om dit tot de laatste levens fase te gaan ondernemen. Volg je hart want dat klopt.
En ik wil jou of je team hier graag in ondersteunen: Darebeweegt!
Ps: vriend vraagt net aan me: Kan je met je ogen dicht typen? Mijn antwoord: Jawel, maar dan kan je niet meer lezen wat er staat?))))))))))))))))))_)
This is the time for yourself to be free
You gotta follow your heart
This is the time in your life and it’s never too late
To see the light in the dark
You gotta follow your heart
en ook al kan je je collega wel wurgen lukt het jou dan om goed samen te werken?
Boekbestellingen Welkom via mail, app, pb of via je stemgeluid!
Bron:
Tekst http://www.stefanschipper.nl/
Foto Unsplash, Jordan Withfiel
You tube Scorpions, follow your heart
Salut Salon “Wettstreit zu viert” | “Competitive Foursome”
Het nieuwe jaar is al een dikke week oud en ik ben al een aantal keren compleet uit m’n comfort zone gelanceerd. Voeten zonder houvast op de aarde. Waar beweegt het naar toe, heb ik m’n zekering wel gecontroleerd. Of knal ik naar beneden net als het boek van Sonja Bakker dat deze week van zolder viel. Heb het maar laten doorrollen tot aan de papierbak.
Gaan we niet meer doen, gewoon meer rennen, kop in de wind, doel eraan plakken en klaar. En wanneer het moment daar is meer dan onmeunig genieten van Tony’s chocolony’s karamel zeezout. Ieder heeft zo zin ding.
Oja, dat niet van net, Gaan we NIET doen, kunnen we dus NIET lezen. Nou ja, we kunnen het wel lezen maar dat brein van ons kan het woord NIET, NIET registeren. NIET bestaat niet. Dus ik ga NIET op vakantie, ga NIET meer series kijken, ga NIET neuspeuteren. Lekker makkelijk als onze taal vol zit met zinnen met NIET erin.
Als ik dan eens door de supermarkt sjees hoor ik best vaak ouders tegen de kinderen zeggen: Dat mag je niet doen. Dat is niet netjes. Niet aankomen! Dat kan ik NIET. Ik wil NIET dat je aan de snoepjes komt. Vergeet NIET de bak aan de weg te zetten.(voor de grote kinderen) ‘NIET rennen door de gang’ En wat gebeurt er? Juist precies wat je niet wilt, gebeurt.
Denk niet aan het woord niet
Denk eens niet aan oliebollen met jus, ik denk niet ik in een tankini pas!
En vertel, was het even een opkrullende mondhoek en rimpel bij de oliebol met jus? En ging je al op google checken op tankini, huuhn? Gek brein, laat ons afdwalen en zijn bij de weerzin op de oliebol of verbeelding van mij in tankini(dat wil je niet!;-)
Dat brein van ons loopt ons dus te foppen, dan kan ieder kind, klein of groot niks aan doen, zo werkt het brein. Je hersenen registeren wel het beeld die je dan voor je ziet maar het woord NIET verdwijnt. Dus blijf je juist het beeld van die jus oliebol zien. En voor je het weet, ga je (onbewust) met jezelf in gevecht om dat beeld van die jus oliebol te veranderen en dan beland je in een vicieuze cirkel. Niet willen zien en dat zie je juist dus!
Dus wat waren mijn goede voornemens?
niet snoepen, niet vette happen, niet klagen, niet afhaken bij het hardlopen, niet boos zijn, niet zeuren, mopperen, huilen, nagels bijten, niet winden in gezelschap.
Als je weet dat ons brein zo werkt dan kan je het gebruiken. Zou dat ook zo werken binnen teams? Niet meer roddelen maar wij gaan meer communiceren. Niet afschuiven maar ik wil dit project afronden. Niet wantrouwen maar gaan vertrouwen. Formuleer je zin zo dat je zegt wat je wilt! Dat is best lastig in het begin.
Dus wat wil je?
Ik wil me meer Tommie voelen overdag, niet Pino (jij dacht al aan die blauwe vogel zeker? Die is pas groot en lomp. Tommie aldus ome W.Pedia:
Tommie is qua gedrag vergelijkbaar met een kind in de eerste jaren van de basisschool. Hij loopt geregeld met van alles op zijn hoofd, bijvoorbeeld een vergiet, een zakdoek of ondergoed. Hij houdt graag mensen voor de gek, vooral meneer Aart. Hij is meestal vrolijk, maar kan ook snel geïrriteerd raken. Gelukkig is er dan zijn speelkameraadje Ieniemienie om hem op te vrolijken.
Tommie houdt van een boterham met pindakaas en gebruikt de uitdrukking “poehee” als hij zich ergens over verbaast.
En dat wil ik elke dag: Poehee roepen!
Tip van mij, bevochtig je lippen, trek even wat gekke bekken, rek je kaak uit, ontspan je schouders en nu 3x achter elkaar het volgende uitspreken….
#Poehee, Poehee, Poehee
Je altijd blijven verbazen en gelukkig ben ik ook mijn eigen Ieniemienie om mezelf en de ander op te vrolijken als het nodig is. Top team om mee samen te werken!
“I can do things you cannot, you can do things I cannot; together we can do great things.”
Mother Teresa
Samenwerken als je goed kan communiceren en erop mag vertrouwen
Boekbestellingen Welkom via mail, app, pb of via je stemgeluid!
Bron:
Tekst
Foto Unsplash, Jacob Owens
You tube https://www.youtube.com/watch?v=ER1PGYe9UZA
SENSE OF FLYING
Ho, ho, hoooooooh, fijne feestdagen, goed nieuwjaar!
Waar je kijkt, de wensen en warmte slingeren om je ogen en oren.
Wat is geluk?
De ochtendrun van deze ochtend, wekker die in paniek gas geeft om 5:45, half 7 de duisternis inrennen en te ontwaken met de wereld.
Man met hond die me bemoedigd, “ie zie’t der vrog bie”
De meute hormonen die me tegemoet fietsen, laatse dag school voordat er eindelijk 2 weken vakantie zijn. Buurman die ik onderweg groet en na 5 meter beseft, “he Ina”, He Adriaan….
Tja, als je toch die de marathon van Berlijn wilt gaan rennen op 16 september dan is er geen ontkomen aan dat trainschema van mij;-)
Wat is geluk?
Tijdens de run een kraslot zien liggen, het schema niet ingevuld, ik ren verder. De gedachten rennen mee, wie laat dat nou liggen, waardevol, een hoofdprijs, laat ik het liggen? Na 40meter overwint nieuwsgierigheid van hardloop discipline. Oprapen, zo nonchalant mogelijk, dat wel.
Wauw, hij zit nog dicht, doorrennen, kijken…….Oh, hij is al open gekrast maar de symbolen nog niet, kansen, extra hoofdprijzen, geluk!
Ga ik het dan de eigenaar weer opzoeken als die 250.000.- voor mij kan zijn?
Bij thuiskomst samen met onze poetsheld het grote invul moment, bijna 8x schaats = 400.-
Bijna, bijna was het geluk dichtbij.
Wat is geluk als ik je een gelukkig nieuwjaar wens?
…te wandelen in de regen, te springen in modderplassen, regenbogen te verzamelen, aan bloemen te ruiken, bellen te blazen, onderweg te stoppen, van gedachte te veranderen, zandkastelen te bouwen, naar maan en sterren te kijken, hallo te zeggen tegen iedereen op straat, avonturen beleven, te zingen in de badkamer, vrolijk te zijn, kinderboeken te lezen, je gek te gedragen, te dansen, nieuwe gympies te kopen, hand in hand te lopen, te knuffelen en kusjes te geven, zomaar te lachen en te huilen, wat rond te zwerven, bang te zijn, je raar te voelen, onschuldig te zijn en te blijven, fouten te maken, het weer goed te maken, sorry te zeggen, stom te zijn, iets of iemand stom te vinden, ja en nee tegelijk te zeggen, te toveren, vragen te stellen, te huppelen, op een smal muurtje te lopen, zomaar wat te tekenen, dingen anders te zien, te vallen en weer op te staan, met dieren te praten, naar de lucht en de wolken te kijken, overal gezichten en dieren in te zien, iemand heel lang aan te kijken, vertrouwen te hebben, laat op te staan, in bomen te klimmen, een dutje te doen, helemaal niets te doen, te dagdromen, met speelgoed te spelen, onder de dekens een boek te lezen met een zaklantaarn, te stoeien, het leuk te vinden een lichaam te hebben, nieuwe dingen te leren, dingen uit elkaar te halen, nieuwe regels te maken, over van alles opgewonden te raken, gekke verhalen te vertellen, de wereld te redden, vriendjes te worden, alles te doen wat er in je opkomt en wat je gelukkig maakt, het fijn te vinden dat je leest, vreemde mensen complimentjes geven, te genieten van het leven, zwervers geld te geven, schoenen te vullen met snoep voor een moskee, tikkertje te spelen op elk serieus moment, een glimlach overbrengen op een ander, samenwerken met Teun in de spoel, een lieveheersbeestje op je laptop, elke dag weer te kiezen voor een vrolijk leven en anderen hiermee besmetten…………..
Het is nooit te laat voor een gelukkige jeugd!
“Enjoy the little things in life because one day you`ll look back and realize they were the big things.”
Kurt Vonnegut
Boekbestellingen Welkom via mail, app, pb of via je stemgeluid!
Bron:
Tekst Innerlijk kind certificaat is geschreven door Gertrud Althausen.
Foto Unsplash
You tube https://www.youtube.com/watch?v=co6WMzDOh1o
U2, its a beautiful day
