Tenten….

blog week 21 foto
De tenten van de Hema
Of het gedoe van vrouw zijn, we gaan een nachtje een van onze eerste mooie nachten samen over doen. Zelfde hotel kamer, herinneringen ervaren en nieuwe creëren.
Dus wat ik altijd vergeet organiseer ik nog even, aankoop van een kek lingerie setje.
Zal niet snel de blik van vriendlief vergeten toen hij voor het eerst mijn huids kleurige onderbroek tegen m’n lijf zag zitten. Onthutst kwam zijn vraag: “Wat is dat dan?” Nou gewoon, mijn, mijn, ja mijn wat eigenlijk, m’n lekkere tent van de Hema. Dat zag hij toch anders gewapend in zijn Bjorn Borg. Als je dat nog een keer draagt knip ik het kruis eruit was de waarschuwing. Ehm, onder de indruk, dat wel. Maar ja, het leven en de dagen gaan gewoon verder.
Totdat ik op een ochtend slaapdronken naar het toilet wandel, me ga douchen en me wil aankleden voor de dag. Elegant stap ik in mijn tent totdat ik het wiebertje ontdek, eerste tent die is voorzien van een gapend gat, de messen zijn geslepen, elk volgend open gaatje waar menig bal door zal ballen in zijn Bjorn is van mij en mijn schaar;-)
U kent het wel, nog een half uurtje tijd over dus snel de winkel in, waar ik me al snel wat langzamer ga rond bewegen. Oja, cup maat, hoe zat dat ook alweer. Stringeling of kant? Ik pluk wat setjes het hokje in, ook dat ene leuke korte broekje voor aan het strand.
En daar begint het dan, mijn moment, past et, staat et en bovenal lukt et…..Er komen herinneringen naar boven, daarom is het gedoe, alles moet uit, de meisjes overdragen aan mn nieuwe bh, fier vallen ze erin. Mmmmm, blik op de meisjes, teveel stof te weinig meisjes. Verkoopster gluurt om het gordijn, en? Nou en denk ik maar ja, alles weer aan, terug in winkel om te zoeken is ook gedoe. Ik denk win-win, laten we hier nou eens samen een feest van maken. Ze kijkt kritisch naar de meisjes achter het stof. Te groot, je hebt een kleinere maat nodig. Eeuwig jammer dat ik niet ben aangekomen sinds m’n middelbare school, de meisjes zijn dezelfde meisjes gebleven als destijds, heb toch echt vet zat in mijn perenlijf.
Verkoopster schuift het gordijn net niet dicht, jammerrrrrrrr, deze vrouw kan dat prima zelf. In het hokje naast me hoor ik 3 pubers kletsen over de dikke benen die zich met zich meezeulen, waar dan denk ik, zal ik iets zeggen, nee, niet doen, gewoon wachten. O nee, trek dat kekke korte beach broekie eens aan. Rechtervoet schiet in de pijp, m’n linkervoet volgt deze dans. Omhoog met de broek zou het volgende danspasje zijn maar ik merk op dat dit zo’n puberbroekje is, hier heb ik wat teveel vlees voor in de kuip;-) Uit! Om verdere desillusies te voorkomen.
Gewapend met zwart setje kom ik met een te warm lijf het hokje uitzetten, deze gaat de nacht in! Of toch de blauwe, ook leuk, mooi, krachtig. Twijfel, koop er 2, wat duur, onzin, gewoon zwart, blauw is anders mooi. Kortom, met mijn blauwe setje naar de kassa, wacht ik moet er natuurlijk wel top uitzien, de kamer binnensluipen als een tijger(tje) er hoort nog een negligé bij. Zo, dat staat, we zijn er, klaar voor de avond die gaat komen.
Vriendin appt me nog even om van de avond samen en elkaar te genieten, zo leuk dat setje. Waarop ik de volgende ochtend terug app, setje was niet nodig, werd al romantisch in de Hema slip.

“Imperfection is beauty, madness is genius and it’s better to be absolutely ridiculous than absolutely boring.”
―Marilyn Monroe

En gelukkig blijven we verschillen en ontstaat daardoor ons geheel. Met of zonder een empty box, a tale of two brains:

Bron:                Foto internet, tenten van de Hema
You tube, a tale of two brains

Onder ’n droad deur vretten

blog week 19
Goede Lezer,
U bent gewaarschuwd, het volgende stuk is in mijn dialect geschreven voor de schriefwedstried!
Onder ’n droad deur vretten betekend vreemdgaan in onze taal.
Helaas geen winnaar geworden maar geniet van de eeuwige roem;-)

De ketnkaaste mekkert mie an de fietse, op hoes an, kloar met het gedram van ketoor. Elken dag wier met ’n kop in de cieffers van nen andern. Elken dag wier kiekn hoe wiedt ajt af kriegt, allenig zo roond de aangifte en de kasdaage dan komm ik walles meu wier van et wark.
20 joar op etzelfde ketoor, hak mie toch aans veuresteld toen ik een joar of 18 warre. Ik zol et wa goan maakn, dikke geeld vedeen en elken dag gave dinge doan. Aans wornn as miene oalders, veule mer wille maakn en zekers neet een geregeld leewn kriegn. Nasi op vriedag, van die dinge, pe nee, het leewn lachen mie to.

Bats, bats, bats, in een rustig tempo jag de fietse vedan. Gelukkig gen file zoas robert Bie oons nuus. Geet elken dag op en neer noa Amsterdam, jag in nen dikn Volvo, dut zich aait goed veur.
Tja dat dikke doen, hij kant. Ma et siert em dat e nog zo gewoon bie oons in de buurte is bliewnn wonn.
Monique ziene vrouwe is toch heel ander slag, mooi in de kleern, “nen stadsen met fratsen”: zeg mien
Bea altied. Tja, mien Bea, dat hak mie toch ok heel aans veur oogn e had.
Good menschke doar neet van ma ja, oj doar noa nen oorlog met goat win. Zat vrooger wat strakker in et vel, nou steet vel strak ma de hoet let wat meer toaw, dikke keujt neet neumn ma die tied dak der met kon proonkn is wa ewes. Wet zich smangs neet meer in de kleern te kriegn en dreg dan van die flodderkleern. Ma oet de kleern kriegn is ok neet mee wat is ewes. Vrogger koj’n ne neet van mie afhoawn en noa? Ach, op de momentn dat et lukket sin ik der wa te passe met.

So, bijna bie toes, toch is met die fietse gangs goan, wat een neulderig gedram an de oorn. Dat is et een beetje, de energie is der wat of bie mie. Ma hoe dan, wattan, toch is goan jaagn op facebook noa miene liefdes van toen, second love prebeern? Heb der a genog trammelant in ezeen bie Monique en Robert in die tied. Monique heul der ene op noa. nen passie pleert der of ak mien Bea mu geleuwn. Den ha Monique nen keer ezeehn met den andern, deurn neet lange ma wat had Robert der nen meujte met.

Ma ja, wat muj dan, hoe geet dat dan, kan der smangs verdreetig van wordn, is dit et dan, zo vedan jaagn deur et leewn met dat waj hebt? Zo nutteloos old won, de liefde nem zo atte is, et wark nem umdat et mie geeld brech veur dit leewn? Wat is der toch met mie gebeurd dat ik mie zo as slachtoffer deur dit leewn hen waandel? Ik hebbe alls en toch is het neet good?
Ik kenne em neet ma nen ooldn kearl(Socrates) hef is ezeg:
“Wie niet tevreden is met wat hij heeft, zal ook niet tevreden zijn met wat hij krijgt.”

Zal veur Bea nen vossen bloomn koopn, den wet neet wat em overkeump en dan kope ik mie nen nieuje fietse, kon wa is geld in goan zamelen veur een good doel op die fietse. Et waark kan nog ie goan bekiekn tot an de vekansie

Onder nen droad deur vretn gif allenig ma schrik in de hoet en trammelant.
At et mut gebeurn dan mur ik het loat gebeurn, elken dag kan ik et verschil maakn.

Gekozen nummer Think, omdat je er best over na kan denken uiteindelijk gaat alles om je eigen vrijheid en geluk maar de ander kwetsen kan je best overwegen.
You better think (think)
Think about what you’re trying to do to me

Bron:
You tube: You Tube, Aretha Franklin
Foto: Internet Ride like a girl cicling