Wat zijn wij Nederlanders toch een raar volluk bij elkaar.
Nog maar 2 dagen vorst en de Elfstedentocht is een feit, ik denk dan goh, “vrogger” was het pas echt koud en toen werd ie verreden.
Misschien komt het wel doordat we met z’n allen behoefte hebben aan positiviteit, uit de klaagmodus.
Daarom mocht ik, samen met vriendinneke Karin, op naar de sauna.
Iets met via vakantieveiling en ik heb geboden, zit nu met een dag sauna incl. overnachting in m’n maag. Vanwege mijn tochtige koude huisje, zag ik dit natuurlijk wel zitten.
Volledig in de warmte en met een gezellige vriendin tot rust komen, uitzweten, lachen, zachtjes winden in de sauna en aapjes kijken.
Ik zeg, “make my day!”
Dus dat werd werkelijkheid.
Inchecken, blote lijf in badjas en hup de houtcabine’s in. Mmmmmm, heerlijk.
Dat het buiten koud was, geen paniek, snel badjas uit, puntjes onder controle, sauna in en even niks.
Nou ja niks…..
Vanwege al die korting’s bonnen kwamen er toch wel veel mensen bij ons in de bak klagen, douche doet et niet, sauna is niet warm, jacuzzi is vies enz.
Wat zijn wij dan toch een raar slag mensen, voor een duppie op eerste rang willen zitten is echt niet altijd het paradijs. Dat maak je zelf met de mensen om je heen.
Werkt een douche niet, dan zijn er toch 2, pak je de ander. Is er een sauna niet warm, van de 12 is er vast wel 1 die werkt.
Of zoals het voorbeeld van Karin, een vriendin van haar is wild van pepermunt thee, gewoon lekker om even weg te drinken, schaaltje koekjes erbij en het geluk zit in een klein zakje.
Totdat ze op vakantie gaat naar Duitsland. Heerlijk die Heimat, lekker eten, mooie bergen.
Ook daar wil ze graag op een terras aan de thee, oeps, daar komt het gevoel van gene.
Want hoe bestel je in hemelsnaam Pfffffffffermintzzzzzzzthee, zonder dame in bediening onder te spetteren?
Tja, levensvragen puur sang, geen probleem, dan wordt er kamille thee besteld.
Moraal, het kan soms allemaal toch wat minder vanuit die klaagmodus, hoe lastig het leven ook lijkt.
Glas half vol, of half leeg. Bij dorst is het leegdrinken van beide glazen zalig, maakt het geen verschil.
Maar het leven benaderen met een half vol glas is zoveel fijner.
Daarom ben ik bij met mijn Herman.
In m’n nieuwe hutje op de hei, heb ik monteur Peter al aan het werkt gezet met div. kleine klusjes. Wel weer een doos actie vanaf deze kant, nachtlampje links is defect. Het blokletter antwoord van Peter de klusser spreekt boekdelen: “Het bedlampje werkt gewoon, sterker was eruit” Duhhhhh!
Maar één klus is door mij geaccepteerd, mijn Herman.
Na elk toilet bezoek, groot of klein volgt er na drie minuten een steun en kreun vanuit het toilet.
Ik heb werkelijk geen idee wat het is maar ik heb na dag twee besloten dat dit Herman is.
Groet me keurig op afstand, als dank voor de left overs.
Dus ben ik degene die altijd mijn Herman groet vanaf de bank na z’n kreun.

We leven in een wereld vol uitdagingen, verwondering en schoonheid.
Voor een open geest stopt het avontuur nooit.
– Jawaharial Nehru

Open je geest en geniet van je weekend!

Soms verbaas ik me over de digitale snelheid, het verbinden van mensen via facebook/ twitter/ de WhatsApp wereld.
Alles gaat om delen, elkaar van informatie voorzien, liken (toch niet te verwarren met nog een k extra)
Alleen door te delen kan je vermenigvuldigen.
Zo bleek maar weer deze week.
Deze doos had zich eens vergeten in te schrijven voor de halve marathon van Egmond aan Zee, toch vreemd als je hier een aantal maanden voor gaat trainen.
Iets met andere zaken aan het hoofd is het excuus…..
Dan kan je dus de digitale wereld aanschrijven, onder de noemer:
“Pleh…!
Zoek startnummer PWE Egmond halve marathon a.s. zondag.
Voor wie mag ik rennen?#dtv
Retweet is fijn namens een vergiet!!!!”
Kortom na wat sms/ tweet/ facebook contact heeft het me een startnummer opgeleverd.
Als een klein kind zo blij, wat gaaf, die digitale wereld. Je stuurt wat geld de lucht in, ouderwets wordt het startnummer verzonden met de post en het rennen wordt gas geven!
Trots op het feit dat ik, als cassettebandje generatie dit mag meemaken.
Life is for sharing!
Wil dan op m’n knieën om mensen te danken. Zelfs een lieve collega die de inmiddels heilige envelop opvangt bij receptie van het werk en vervolgens dropt op mijn kantoor.
Waar een andere collega besluit om het even te droppen in m’n nieuwe paradijs, mijn Ieniemienie huisje, op een vakantie park in Harderwijk. Daar delen we samen, met alle bewonders een postkamer.
Wauw, wat een service!
Dus na een avond stappen in Tukkerland stap ik trots de postkamer binnen, op zoek naar mijn startbewijs! Hmmmm, niks geen post voor mij, ach, dat komt Sander, m’n collega, vast morgen brengen.
Nog steeds is deze pretletter in een goede hum! Tot blijkt dat mijn post is geleend (stelen klinkt zo fout) Waarschijnlijk een leipe buurman/ vrouw, die onder de naam van Cisca, een halve marathon gaat rennen in Egmond.
Waarom? Waarom neemt iemand iets mee dat zo niet de rechtmatige eigenaar kan zijn?
Kijk, dan flip ik, in deze digitale wereld wil ik dan “back to the future”
Derrick of Harry (hol schon mal den Wagen) spelen in mijn eigen detective, De Cock en Vledder wisten vast hoe ze dit gingen onderzoeken, binnen een uur de zaak opgelost zoals het hoort.
Met poeder en en blauwe lamp de postkamer inspecteren, bij al mijn “nieuwe” buren een slijm en sperma test gaan afnemen. Nou ja, je kan doorslaan……
Centraal in deze zaak: “Wie is de dader, wat is het motief en wie is er vermoord”
I know, de wereld vergaat niet, geen startbewijs, ik ben gezond, kan morgen toch 2 uur zonder anderen en het strand rennen. En ben bijna gelukkig.
Waarom maak ik me dan druk over dit feit, blijf ik erin hangen, 4 uur lang!
Met mezelf de afspraak gemaakt, je schrijft een “lief” briefje naar de buren, met de vraag wat de eindtijd is geworden van de bewuste buurman of buurvrouw. Omdat ik graag zelf had willen rennen.
Mag ik mijn frustratie uiten in m’n blog en ga ik de bank op met 2 zakken chips en pure chocolade.
Dan zijn we er klaar mee, soms zou je bijna moe worden van je eigen geest!

“The clock is running. Make the most of today. Time waits for no (wo) man.
Yesterday is history. Tomorrow is a mystery. Today is a gift. That’s why it is called the present.”