Zie nog het tegeltje hangen bij m’n super degelijke Riessense oma:
“Van het concert des levens krijgt niemand een program”
Vond dat toen zo’n stom tegeltje,waar slaat dat op? Die van Herman Finkers waren leuker:
“Niets zo charmant als een spreuk aan de wand”
Maar soms, en soms best vaak zou ik weleens een blik willen werpen op mijn concert des levens.
Met wie zit ik samen in het orkest, blaas ik de tuba, sla ik op wat pauken of zit ik in een hoekje met een truttige triangel?
Of ben ik net zoals Rowan Atkinson prominent aanwezig tijdens de openings ceremonie van de Olympische Spelen?
Sta ik voor het orkest als een enthousiaste dirigent en bepaal ik welk spel ik wil spelen en van welk muziekstuk ga ik stralen?
Helaas, dat had mijn oma dus ook al door, van dit concert krijg je geen programmaboekje.
Het begint met een leeg stuk papier waarin je al je noten zelf mag optekenen. Niet een een gebruiksaanwijzing, niks, nada.
Soms komt er een dwarsfluit voorbij lopen, stoer zoals een dwarsfluit kan zijn, zet deze je weer even stil maar de schuiftrombone duwt je in de goede richting.
Als je na lang oefenen, samenwerken, plezier maken met de anderen in het orkest, de muziek voelt binnenkomen in je hart dan weet je het zeker.
Het was een fantastisch concert, wat hebben we er intens van genoten.
Tja, so far de simpele versie. Toch zou ik graag een vlucht in de tijd willen maken om te kijken of mijn concertgebouw op de juiste plek staat. Past de klarinet bij mij, zit ik met Bach en Mozart aan de koffie of is Bob Marley meer mijn type, verspil ik mijn kostbare tijd?
Gelukkig vind ik dan altijd weer wat inspirerende letters of muziek die bij mij binnenkomen, toeval, geluk? Geen idee, aan mij om het met je te delen of gewoon van me af te tikken. Je moet toch wat op je vrije dag
Terwijl ik mijn toonladder tegen de juiste muur probeer te plaatsen en ik constant do-re-mi en de fa terug zet op een balkje valt mijn oog op onderstaande tekst.
Zin is niet iets waar je tegenaan loopt, zoals het antwoord op een raadsel of de prijs in een speurtocht. Zin is iets dat je inbouwt in je leven.
Je bouwt het op uit je eigen verleden, je gevoelens en loyaliteiten, de ervaringen van de mensheid die aan jou zijn doorgegeven, je eigen
Talent en inzicht, de dingen waarin je gelooft, de dingen en mensen van wie je houdt, de waarden waarvoor je bereidt bent iets op te offeren.
De ingrediënten zijn al aanwezig.
Jij bent de enige die ze kan samenvoegen tot het patroon van je leven.
Laat het een leven zijn dat waardigheid en zin heeft voor jou.
Als dat zo is, dan is een aantal successen en mislukkingen en de verhouding daartussen minder belangrijk.
-John Gardner
Kijk dan komt het ooit vast goed met mijn concert, uitverkocht voor ik het in de gaten ga krijgen…
