Roparun 2012

http://www.roparunteam270.nl/loper_08.html

Just do it!

Amper een week na het besluit om te gaan meerennen met het DeliXL team (roparunteam270 voor intimi), komt de vraag binnen via mail. Of ik even mijn training kan noteren voor het intranet van de Deli? Eehm, training, met nog maar 4 weken voor de boeg?!? JA, ik doe mee! Werkelijk geen idee waar ik me voor heb ingeschreven, kom ik in mijn agenda een bijzondere spreuk tegen: The word “yes” may bring trouble; The word “no” leads nowhere!

Dus, wie, wat waar? Aan deze kant een meer dan tevreden DeliXL klant, eerst leveren bij mijn ouders in de zaak, vervolgens een samenwerking met het Avonturenpark en nu op het Dolfinarium. Als geen ander weet ik dat de medewerkers het verschil maken en dat begrijpen jullie! Ook al is onze wereld grillig, ad hoc, te laat met bestellen, nog een drukke herfstvakantie voor de boeg, met dito leveringen. DeliXL staat voor pro actief, luisteren naar klant en keurig afleveren incl. knappe chauffeurs. Met deze kanjers wil ik de uitdaging van mijn leven aangaan.                                                                                                       
De roparun!                                                                                                                        
Ben ik dan niet aan het trainen? Jazeker! Op de planning staat de triatlon van Almere(de halve) dus sport ik op dit moment 6x per week. Voor de één gekkenwerk, voor mij een heerlijke afleiding in mijn drukke baan als operationeel manager @ dolfinarium. Dus ik zwem, zit zelfs op zwemles, zonder paniekhaak maar wel met plankje, heeeel sneu om te zien. Pak de fiets voor een duurtraining en ren wat rond. Dit combineer ik ook en over een paar weken het open water in, dat klinkt vaag en vies dus daar denken we nog maar niet over na.

Voor de niet sporter onder ons, hoe kom je zo bezopen om zoveel te sporten, sta zelfs om 6:00 op om Tukkerland in te rennen?! Vorig jaar samen met mijn vriendin besloten om de marathon van New York te rennen voor Kika. Het werd een fantastisch jaar met alle leuke sponsor acties. Het rennen leuk gaan vinden, ik liep in feb. nog maar 8km. voorzien van het nodige puf/kuch/klaag werk. Na veel trainen werd het op 6nov. 2011 D-Day! Meer dan kicken om daar met zoveel lopers rond te dartelen, 42.195km. Da’s veul!                        
Zou het zo over doen, kinderen en kanker, dat kan niet! Kind eren moeten genieten en nog heel lang kind zijn, liefst het hele leven.Vandaar dat ik me ook graag aansluit om het leven “leuker” te maken voor kankerpatiënten, op wat voor manier dan ook. Nog steeds weet ik niet hoe ik voor dit event moet trainen, ben een duursporter met opstart problemen. Schijt nog steeds bagger aan de start van een wedstrijd en voel me een kneus in het water. Ik ga maar door het maken en het hoofd voorbereiden op mooie en enerverende momenten.                                                                                                                      
Lance Armstrong, mijn inspiratiebron zei niet voor niets:                                                 
“Pijn is tijdelijke, opgeven is voor altijd!”                                                                                 
Enne dat sport emotie is bewijst het volgende filmpje….

http://m.youtube.com/watch?v=Kt7w8hV90SI

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *