Wat zijn we toch met z’n allen rete druk, nog maar net bijgekomen van de feestdagen, knalt er een blauwe maandag voorbij. En doorrrrrrr, want we zijn uit de crisis, er is werk zat dus gas op die lolly en gewoon wat meer werk verzetten.
Nog meer druk en stress, zelfs vloggers krijgen een burn-out waar dan Peter R de Vries niks mee kan. Ben een hardloper maar zie om me heen menige werknemers, zelfstandige ondernemers, managers zich door de dagen slaan als ware bedrijfsatleten. Een vol werkschema, aansluiten in de file, gedoe met je collega’s, een irritante klant, reorganisatie of hoge werkdruk door de giga-groei, vreselijke vergadering, deadlines, iets met prioriteiten, first things first. Hoest met je energie? Heb je nog zin om uit je nest te stappen of ben je Klaag Kees. Meebewegen in deze wisselende koers vergt creatief en innovatief denken en gek doen.
Hoe staat het met jouw batterij, is die voldoende opgeladen. Mag je het aangeven dat je soms behoefte hebt aan even niks, het lezen van een boek i.p.v. uren bij de koffie dwalen via Facebook, LinkedIn en Twitter. Om nog meer info in je kookpot te verzamelen.
En wanneer is het tijd voor jouw leven, of mag dat in deze rotvaart voorbij denderen? Hoe maak jij als manager, moeder, mens het echte verschil binnen je team, leren wat de ander beweegt. Durf je je dan ook kwetsbaar op te stellen, waar nodig kaders te geven.
Ik ben een marathon loper, nou ja ben? Ik ren en probeer elk jaar een marathon te volbrengen, da’s een duurtraining, vooral met focus op de hartslag want die bepaald of mijn lijf het 4.30uur kan volrennen, te hoge hartslag in de training betekend tikje terug want je bent moe.
Hoe vaak luisteren we dan nog naar onze hartslag, hebben we het lef om uit de baan te stappen en een keuze te maken, met hypotheek loslaten en ons hart gaan volgen. Want dat klopt. Jezelf verkopen aan iets, je ziel thuislaten en op het werk als een slaapwandelaar de dagen doorlopen.
Had deze week een afspraak met een fotograaf, Stefan Schipper, mirakels uniek mens. Aan de telefoon was ie al duidelijk de eerste keer. Nuchter Twents was zijn reactie, op mijn verhaal rondom de cover foto voor mijn boek lef. “Nou, bie lef denk ik an et plaatje da’j bloot op de cover goat.”
Ehm, ja, nou eehn, goh, da’s gek, Ina mond stil😉 Dus afgelopen dinsdag was het moment, om 10.00 naar “de beste fotograaf van Twente” voor de cover van mijn boek. 2 paar schoenen mee, 2 jasjes, een jurkje, 3 verschillende t-shirt en voor de zekerheid een setje rood ondergoed. Mocht het dan toch ontstaan dan is rood wel zo’n kleur, en zo geschiede.
Met alle trammelant kom ik binnen, we hebben gelijk een klik. Een mok van Edwin Evers en onze bewondering voor mensen die echt leven, keuze’s maken en hier vol voor gaan. De twijfel die erbij komt, mensen die je gek aankijken, het geloven in dat wat is en dat wat kan zijn.
Niks rood ondergoed, gewoon een gepassioneerd gesprek over Lef, het Lef om te leven zoals het kan, vol vanuit het hart. De angst voelen en het toch doen.
We leven maar één keer. We kunnen ofwel op onze tenen door het leven lopen en hopen dat we, als we doodgaan niet al te beschadigd zijn geraakt.
Ofwel we kunnen een rijk, volledig leven leiden waarbij we onze doelen bereiken en onze stoutste dromen in vervulling gaan -Bob Proctor
En die fotoshoot, na teveel kletspraat met inhoud moest dat ook nog gebeuren, alloh!
Op naar de studio waar lampen werden klaar gezet, kleurtje erbij, o nee, pasfoto klantje tussendoor, heb je even? rookmachine aan, blokje aan de kant, en klik-klik-klik-klik-klik-dingdong-pasfoto klantje. Zet eens wat minder een bitch gezicht op, al je rimpels staan er ook op. Doe die jas eens aan, verwarring bij mij, oké! Dan trek ik ook mn kekke rode schoenen aan, met de rook die omhoog komt tot aan m’n onderkin. Voor Stefan is het credo: “Always the hard way”, bij mij “always the heart way”
Resultaat van de shoot ga je zien op het boek!

Kortom, ben eruit, mijn hart gaat kloppen, branden als ik mag omgaan met mensen die vanuit hun passie leven en ik wens het een ieder om dit tot de laatste levens fase te gaan ondernemen. Volg je hart want dat klopt.
En ik wil jou of je team hier graag in ondersteunen: Darebeweegt!
Ps: vriend vraagt net aan me: Kan je met je ogen dicht typen? Mijn antwoord: Jawel, maar dan kan je niet meer lezen wat er staat😉))))))))))))))))))_)

This is the time for yourself to be free
You gotta follow your heart
This is the time in your life and it’s never too late
To see the light in the dark
You gotta follow your heart

en ook al kan je je collega wel wurgen lukt het jou dan om goed samen te werken?

Boekbestellingen Welkom via mail, app, pb of via je stemgeluid!
Bron:
Tekst http://www.stefanschipper.nl/
Foto Unsplash, Jordan Withfiel
You tube Scorpions, follow your heart
Salut Salon “Wettstreit zu viert” | “Competitive Foursome”