Afgelopen week was het dan zover, mijn billenknijp momentje, na de bevalling mijn kind in de armen nemen. En het is waar, alle verhalen over je eerste kindje, die is het mooist, leukst en l(i)efst van allemaal.

Mijn eerste boek Lef! is geboren.
Omdat er in de top-10-beroemde-historische-speeches maar 1 vrouw staat maar wel een stoer wijf: Margaret Thatcher heb ik besloten om mijn speech van afgelopen woensdag met jullie te delen.
Was je er toch een beetje bij…..

Goedemiddag allemaal,
Wat fantastisch dat jullie hier allemaal zijn.
Hoe bijzonder dat je na 7 jaren van dromen en roepen dat je het wilt doen uiteindelijk vandaag mijn boek mocht ophalen.

Wonderbaarlijk, absoluut voor mezelf een overwinning op alle mensen die er om welke reden dan ook er wel iets van vinden.
Waarom heb ik het geschreven?

Waarom schrijf je eigenlijk een boek? Al sla je me tot moes; geen idee. Het is praten in mezelf, dat teruglezen en me dan afvragen waarom ik niet vaker naar mezelf luister. Het is als een marathon: tweeënveertig kilometer inspiratie, frustratie, verbazing, kapot zijn en je daarna weer beter voelen. Terwijl ik dit schrijf, zit ik met de beentjes omhoog op de bank na een nachtelijke marathon te hebben gelopen. Gaat het nu om die te grote medaille na afloop? Voor mij gaat het om de reis. De schema’s van de coach, mijn discipline als het op tijd vrij maken aan komt en verder maar één ding: rennen.

Ooit was er een akelig druk manneke in het jaar 490 voor Christus. De Griekse soldaat Pheidippides was vervuld van vreugde en enthousiasme. Hij had goed nieuws om te delen, een overwinning. Eindelijk hadden de Grieken gewonnen van die bijdehante Perzen. Dat drukke manneke werd de boodschapper van het goede nieuws. Vanuit de plaats Marathon ging hij volle kracht vooruit richting Athene. Geen plaspauze of verfrissing onderweg, maar doelgericht op pad met een mooie boodschap om te delen. Bij aankomst een sprong van vreugde en de kreet ‘We hebben gewonnen!’. Om vervolgens in elkaar te zakken, dood. Hij had een zonnesteek opgelopen.
Het is de moraal van dit verhaal – al zijn historici het nog niet helemaal eens over de waarheidsgetrouwheid ervan. Ik schrijf dit boek zoals Pheilippides dwaas bleef rondrennen. Ik voel de behoefte om mijn boodschap te delen. En daarna wil ik neervallen, geveld door een zonnesteek om vervolgens weer gewekt te worden door een groep derdeklassers die me besproeien met hun waterpistooltjes. Als een kind wil ik met open ogen door het leven blijven gaan. Dat begint met een doel waar veel lef voor nodig is. En laat dat nou net het enkelvoud van leven zijn. ‘Lev’ is ook het Hebreeuwse woord voor ‘hart’. Ik spring met een open hart de wereld in!
Om mensen die nog niet aan zijn, weer aan te zetten, in beweging te krijgen.
Het leven is wonderbaarlijk mooi, ga leven.

Hoe zag mijn afgelopen jaar eruit, waarom besluit je om een boek te schrijven.
De marathon van NY en Kika gaven me de basis, na dit helse avontuur ging ik mijn tikken op het toetsenbord, het verwoorden, you tube inspiratie en samenvoegen missen.
Dus daar ontstond mijn website: www.Letsmakefunhappen.nl
Weer druk met banen en soms wat gedoe maar het schrijven bleef. Na mijn afscheid van Ikea heb ik op 1-6-2017 de uitgever benaderd, titel van de mail:
“Klaar met uitstellen”
Hier nu echt VRIJ! Ben vrij van Ikea en heb besloten om vrij te zijn tot januari(een uitdaging) Wil daarnaast als ZZP aan de slag, paraplu van 4 pijlers:
-events organisatie          (gewoon naar Event Experts gaan)
-woordspreker uitvaart    (ben op een andere manier met project dood bezig)
-babs                               (eerst maar zelf getrouwd blijven😉
-coach en dat ben ik geworden een bezielende coach binnen organisaties en één op één met de mens als organisatie.
Dus nu eerst maar eens dat boek.
Dat staat nog steeds niet in mijn kast;-)
Tijd voor actie in de taxi.

Het was een enerverende tijd van keuzes maken, tekst eruit, spelling check erin, samenvoegen, de rode draad ontdekken, buigen, barsten.
Voor december op de planken, tip van uitgever: “Ina, februari is een goede maand” Een uitgever die geen zin/tijd meer heeft. Een drukker(Boekengilde)en prachtvormgever(Joël) ontdekken in Twente, gewoon heel dichtbij.
Tussen de oliebollen en kater door zag ik je bericht op LinkedIn. Wauw, je gaat gave dingen doen, een jaar naar India! Zo start mijn mail naar Lotte “Waar ligt je yogamatje op dit moment? Wellicht kunnen we iets voor elkaar betekenen.
Heb nu iemand nodig die het samen met mij vorm gaat geven, kritisch is, beter is in spelling. Wil het graag in week 6 uitbrengen dus, zie jij mogelijkheden?”
Hoor graag van je en wens je veel avontuur en wijsheid toe de komende maanden!

7 hoofdstukken, 47.702 woorden die vorm gaan krijgen, er komt een kaft omheen.

Stressssss omdat je toch weer dingen anders ziet, spelling niet klopt, gisteravond in bed zei ik tegen Maurice, er zit toch een spel fout in bij de foto van Bert.
Het is Bert de Wilde en Bert van de Jeente, heb het net gecheckt en het staat er wel goed in.
Een boek uitbrengen gaf me best veel gedoe, heeft me dingen laten doen die ik nog nooit eerder heb gedaan en terwijl ik dit schrijf ben ik best emotioneel. Trots zijn op jezelf en het stoer vinden is dan zo’n dingetje.
Daar kan zelfs dit drukke vermoeiende kind voor sommigen even stil van worden.

Maar nu zijn ze er, afgelopen vrijdag de eerste boeken via mijn site verkocht, hoe blij kan een kind zijn? Heul blij, Maus had moeite om thuis te werken door mijn ADHD gedrag na de pling, er is een boek verkocht.
Een eigen website gemaakt voor mijn bedrijf Dare! QR codes in het boek zodat het wel inter-actief blijft en commercieel want de link gaat naar mijn zaak.
Dat dan weer wel;-)
Trots voel ik me en ik had het niet kunnen doen zonder de mensen die hier nu staan. Op je eigen wijze manier heb je me ondersteund door aan te geven dat je er geen vertrouwen in had, of je het juist stoer vond, je geen idee had wat ik nu aan het doen was. De tante die me, via mijn nicht ging vragen of er familie geheimen inzaten? Waarop mijn antwoord kwam met ondeugende ogen, hebben we die dan, vertel!!!!
Daar waar ik nu sta, met mijn boek Lef en mijn organisatie Dare! had ik niet kunnen staan zonder jou!
Ik wil graag de volgende mensen danken voor hun steun.
Karin, omdat ik samen met jou het avontuur van de eerste marathon ben aangegaan
Antonnet voor haar steun, liefde en het maken van de foto’s
Mijn familie voor het vertrouwen en mijn leef recht
Erik voor het Lef om me in zijn organisatie te laten bewegen
Janine voor de kritische vragen en het huiswerk
Rein voor alle foto’s en Marion voor de laatste spel check
Alle andere mensen die ik nu vergeet

En als laatste Maurice, de steun en houvast die je me geeft als ik weer eens in mijn achtbaan rit door de looping ga, bij jou mag ik thuiskomen en daar ben ik dankbaar voor.

Van Antonnet kreeg ik deze tweet gister en deze beschrijft hoe ik me nu voel, trots als een aap, onzeker als een jonge hond, het Lef! om te leven puur zoals ik ben

En dat stuk Lef! gun ik alle mensen!

Durf te vallen, achterover
in de armen van het leven
en leer zonder iets te wensen
alles van jezelf te geven
durf te dromen, leer te vliegen
haal je handen van het stuur
zonder lef geen nieuwe wegen
zonder moed geen avontuur

PROUD:

Boekbestellingen Welkom via mail, app, pb of via je stemgeluid!
vanaf 7 maart 2018 is het boek LEF! te koop
ook via de webshop: www.darebeweegt.nl

Bron:
Foto          PraveenThotogamuwa
You Tube