Hoezo, waarom, spoort niet, kan niet, niet lees je niet meer of toch wel?
Kortom, de kriebels slaan in het lijf, waarheid als een koe.
Ik train wederom voor een marathon, dezelfde 42km, 2 jaar ouder, een stuk (eigen)wijzer.
Probeer waar kan zoveel mogelijk in het ritme te blijven en de kilometers te maken of alleen met de benen of soms met de fiets, als de duur maar duur mag zijn.
Ben ik er klaar voor? Ja, tuurlijk, bluft ze vanaf deze kant van de I-pad.
Koppie bijna leeg, lijf pijntjes vrij, appartement bijna geregeld.

ORS en ik zijn vrienden voor het leven, door al dat trainen beenwerk voorzien van een kek getint kleurtje, bruin zonder zonnen.
En toch stap ik vandaag even in de bruine broek, f$#¥, wat heb ik me weer op m’n hals gehaald.
Op zondagmorgen om 6:00 aan de pannenkoeken, slaapdronken stroop wegwerken, niemand wakker maken, schoenen in stappen terwijl de stap terug in bed zoveel leuker en warmer kan zijn.
Laatste check, alles heb ik bij me. Sportgelletjes, water, muziek and me.
De velden in, ochtend dauw op m’n weg, gesloten gordijnen, gedachten die dwalen, flesje ergens bijvullen, “gratis” water bijtanken bij een willekeurig huis, Mocht er ooit een partij komen met de focus:
“Zonder buiten kraantjes, gaat de wereld ten onder en de bloemen die we buiten zetten ook” dan stem ik. Altijd een leuke uitdaging om bij de boer achter het huis te zoeken naar wat vocht, vreemd aangekeken door de koe die de neon outfit keurt op het vlees in de kuip.
Naar m’n mening een goed gevulde kuip incl. kalk aan m’n teen nagel en druppende kraan vol gevuld met edel zweet.
Waarom, waarom, waarom deze keuze, 2013, een mooi marathon jaar?
Absoluut!
Rennen, vergeten, een plek geven, rust in chaos, genieten van omgeving, je eigen kunnen, je eigen leren kennen en altijd thuiskomen bij jezelf.
Heb je daar een startbewijs Marathon München voor nodig? Nee, dat kan altijd.
Al slaapt een wedstrijd shirt zalig nog jaren na de overwinning.
Of zoals The Avett Brothers zo prachtig verwoorden

There was a dream and one day I could see it
Like a bird in a cage I broke in and demanded that somebody free it
And there was a kid with a head full of doubt
So I’ll scream til I die and the last of those bad thoughts are finally out

Decide what to be and go be it

Dus besloten, nog voor magische leeftijd grens van 40 ga ik mijn mooiste marathon inlijsten.
Decide what to be and go be it………

I’m a marathoner!
(en alle digitale/ mentale/ frustrtiale, geniale steun is van harte welkom, x)

Bron: you tube, the avett brothers, thanx..