Jacob was ne boerenjonge den van alles veur oe wol doon, zolang den kerktoren van Boornbrook ma in’t zicht bleef. Het was in de tied dat der nog dienstplicht was en Jacob mos ok veur de keuring.
He was an’t prakkezeern ho he oonder den dienst oet mos kommen en dacht: A’k bie die keuringsdokter nou net do of ik nig good kan zeen dan wöd ik vast ofkeurd, slechte ogen hebt ze niks an in het leger.
Bie den keuringsarts mos het gebeuren.
Den dokter zeg tegen Jacob: Kleed je maar helemaal uit, dat werkt het snelst.
Jacob stun doar met alleen het horloge nog um.
Vrög den dokter: Heb je nog klachten over jezelf, kun je nog opnoemen wat er niet goed is aan je? Jabob drek: Ik kan slecht zeen dokter, slechte koplampen zo gezegd!
Dan beginnen we daarmee, zeg den dokter voort.
Jacob mos allemoal lettertjes opzeggen van zonne kaart, ma zee dat he der niks van kon leazen. Zeg den dokter: Dat valt inderdaad niet mee, wat is je beroep?
Zeg Jacob: Ik werk op de boerderiej en zit meesral op nen trekker. Zeg den dokter onverwacht tussen deur: Weet ie misschien hoe laat het is Jacob?
Jacob keek drek op zien horloge en zeg: Zowat tien uur dokter!
Den dokter deu nog een paar testjes met Jacob en zeg: Het lijkt allemaal inderdaad een beetje op slechte koplampen, zoals je dat zelf zegt.
Jacob begun hoast te glunderen en dacht dat’n aap al binnen was toen den dokter um op een ofstandje ne kalender veur heul met allemoal naaktfoto’s van mooie jonge deerns.
Zeg den dokter: Kun je zien wat daar op staat Jacob?
Jacob kreeg der ne rooie kleur van ma zee nog niks.
Toen zeg den dokter: Jacob, je klaagt wel over je koplampen, maar nu je naar die foto’s van die mooie dames kijkt zie ik dat jouw richtingaanwijzer het in elk geval wel goed doet!

Bron:Nog wat langer noa ’t huuske, Fons Platenkamp