Een held zijn, ik benoem ze vaak.
Mensen die mij ontzorgen, mensen die ritselen dat ik verder kan, samenwerken, lachen, wel of geen antwoorden krijg.
Dan krijg je bij mij al snel de titel: “held van de dag”
Wanneer ben je een echte held?
Als je een kogel vangt voor een ander, het medicijn ontdekt tegen kanker, een grote spin vangt, spookhuis instapt met angst, met bruine broek weer buiten staat?
Of zoals in de rouwdienst van mijn buurman, omschreven in een nummer van
Bette Midler “Wind beneath my wings…..”

Mijn helden, met wie zou ik graag een beschuitje eten?
Patch Adams, Albert Einstein, Stephen Covey, Ghandi, Mandela,maar ook de klaar-over op een stormachtige dag, en alle mensen werkzaam in de zorg.
Denk dat het vast een gezellig beschuitje zal worden, met veel aardbeien, suiker, kaas en met Patch aan tafel zeker een “beschuit fluit concert” aan het einde.
Wanneer ben ik de held in mijn eigen stripverhaal van het leven?
Ga ik Carré vullen en mensen entertainen, energie geven, of schrijf ik het boek met alle antwoorden in het leven, wordt directeur van mijn eigen park, “Dreamworld”?
Sinds kort ben ik erachter.
Ik ben al een held!
Zomaar vanuit het niets, geen lintje en geheimzinnig gedoe op het stadhuis.
Gewoon een bezoek aan de sportmasseur, iets met sporten, materiaal laten bekneden en dan een kritische blik op mijn voet. Het verhaal achter de blessure.
Mijn lelijke tenen blijken te zijn gevormd in een wel bijzondere voet.
Feit al dat mijn 2e teen langer blijkt te zijn dan de gebruikelijke lange teen.
Ooit gelezen en nooit vergeten, dat is dan een blijkt van intelligentie.
Acceptatie in positieve vorm.
Maar dan de omschrijving van de Griekse voet, mijn Griekse voet:

Een Griekse voet is een voet waarbij de tweede teen langer is dan de grote teen. Dit in contrast met een zogenaamde Egyptische voet waarbij de grote teen het langst is.
De benaming zou komen van een slag in de Griekse oudheid. Bij de slachtoffers kon aan de hand van hun voetvorm worden vastgesteld of het een Egyptenaar of een Griek betrof.
Ongeveer 60 procent van de mensen heeft een Egyptische voet, bij 30 procent zijn de grote teen en de tweede teen min of meer even lang (vierkante voet), en slechts 10 procent heeft een Griekse voet.
Een Griekse voet werd als een schoonheidsideaal gezien in de Griekse beeldhouwkunst. Dit werd overgenomen door de Romeinen en bleef zo tot in de Renaissance en later. Zo heeft bijvoorbeeld het Vrijheidsbeeld in New York een Griekse voet.
Helden werden in de Griekse Oudheid altijd afgebeeld met een mooie lange tweede teen.
Echte helden met dergelijke voeten zouden allemaal met gespreide platvoeten hebben gelopen.
Dus yes!
Ik ben mijn eigen strip Held in dit geweldige lachwekkende stripboek:
“let’s make fun happen”