Ik krijg ontzettend de kriebels, vorig jaar schreef ik deze blog, op weg naar New York….
Toch op zoek naar dezelfde ervaring in een andere uitdaging…..

Wat indrukwekkend, we tellen de dagen af op weg naar New York en haar 42 en iets km.
Super leuk om te ervaren dat er velen met ons meeleven, positieve sms’jes, een knipoog, een arm om je schouder of die spontane zoenen. “Moeten jullie geen koolhydraten verzamelen, maak ons trots, goede reis en check je zwemvest onder de stoel, goh dan ervaar je weer andere zorgen. Verwen pakketjes, kaartjes, boeken, een buurvrouw die een pakket met speech komt afleveren. Al die positieve aandacht, daar word je toch blij van (net een Mona toetje) Met jullie allen in gedachten stappen we donderdag om 13:25 het vliegtuig in, op weg naar onze droom en geen nachtmerrie. Hoe spannend gaat het worden, afgelopen zondag al een generale mogen lopen in Doetinchem, if you can make it there…… Een halve marathon, Karin heeft een super tijd gelopen, vet onder de 2 uur, voor altijd mijn haas, ik ben trots met mijn tijd. De stootkussens werken, keurig door buuv Loes 2 washandjes laten innaaien binnen mijn sportbroekje, weg sportband met flesjes, welkom washand. Hierin past mijn sportvoeding en ik heb nooit meer last van koude billen. Na 21 km. over de finish met een yiiihaaaa gevoel, in the pocket, dacht wel tijdens het uitlopen oké, dus dit is een halve en dan maal 2. Hoe ziet dat eruit op D DAY, zijn we dan ook soepel, spierpijn vrij tot het eind of gaan we hem dan echt ontmoeten, die ene man met hamer, kijken of er nog ruimte in mijn washand zit voor de super M.M, Mijn Moker. Terug slaan, in je hok, dat zijn we niet van plan. Na het bereiken van 18.000.- voor Kika zijn we zelfs voor de beren op de weg niet bang. Wel een feit dat we nog een extra snowboots training moeten ondergaan, wie had dat ooit verwacht, sneeuw in NY! Ook tijdens de marathon? Dat ie speciaal zou worden, dat wisten we, maar met sneeuw? Blij dat ik glij, glij em der in, als het sneeuwt valt er geen regen dus na regen zonneschijn. Allemaal vragen, zondag na 23.30 Ned. tijd weten we hoe het is gegaan. Natuurlijk kunnen jullie ons volgen, op de officiële website van NYCMarathon
http://www.nycmarathon.org/Join_In.htm Karin loop met het prachtige nummer 59253 en ik mag huppelen met nummer 59255. Toch 2 nummers die aanslaan en gelijk al bij ons passen. Voor de logica, we starten om 10:40 NY tijd, dus 15:30 Ned. tijd en moeten voor 23:30(ned.tijd)binnen zijn, graag duimen, bidden, meeleven tot dat moment. Zodra we binnen zijn mogen jullie uitloggen en een biertje pakken! Voor nu trek ik me graag terug in mijn cocon, koffer pakker, alles mee en niets vergeten. De vaseline staat al klaar, voor de schurende billen. Elke dag even deze link bekijken en je weet weer hoeveel vechtlust een mens in zich draagt.

Met geknepen bilspieren nemen we voor nu afscheid. We proberen elke dag wat te krabbelen zodat de trouwe lezer op de hoogte blijft van onze ontwikkeling. Woord van dank dan ook maar richting onze mannen, zij zijn zo niet getrouwd met een marathon vrouw. Al die uurtjes alleen op de bank, omdat ze weer moet rennen, ze valt alweer in slaap op de bank. Waar is de tijger van toen(als die er ooit is geweest) Lieve schatten, zonder jullie steun en acceptatie grens hadden we dit nooit kunnen volhouden. Zij verheugen zich enorm op 7 nov. het einde van al het “gedoe” Hoe ziet het leven er na de marathon uit? Check onze eerste dag na de marathon…..

Tot ziens…….