Toeval?
Dat ik deze week een afspraak plan met een uitvaart ondernemer, onder de noemer ben benieuwd naar je vak. Ach, zo kom je nog eens ergens en toeval dat de zin in mijn hoofd blijft dwarrelen: “Dat wat het verst van je afstaat, geeft je in potentie de meeste groei!”
(thanks @ Remco Claassen)
Toeval dat ik de Delta reclame tegenkom op tv en pagina groot op de achterzijde van de krant tegen kom?
Toeval, dat ik zaterdag avond de film “departures” bekijk?
Voor iemand die zo met de zin van leven bezig is, dat het meer en meer respect krijgt voor de dood. Of zoals Veldhuis en Kemper zingen: “van leven ga je dood”
Departures, wat een indrukwekkende film!
Ik ga niet teveel details prijsgeven, echt gaan bekijken.
Na de eerste verwarring, die start na het binnenkomen van de Japanse taal, fuck, waar is het knopje van de ondertiteling, volgt er één en al verbazing.
Over hoe je gedwongen wordt om in het leven keuze’s te maken. Soms door letterlijk uit je comfort zone te stappen, je angsten onder ogen komen en realiseren dat je je eigen geluk creëert. Dat je altijd een stap kan zetten, soms één waar een ander zich over zal verbazen.
Respect vol omgaan met de ander en dat niet alles is zoals het lijkt.
Mijn mooiste film moment? incl. een mouw met snot en tranen, tja, ik ben er ééntje, een grote jankert! Kan ook niet anders want in deze film zitten prachtige muziekstukken, dat weet radio 538 ook vaak te bereiken, met wat muziek, op weg naar Dolfi maar nu is het toch anders…..
De muziek dient tot verstrooiing, tot opvoeding, tot aansporing van geest en hart en tot bevrijding der ziel van de hartstochten
Aldus ome Aristoteles, Grieks warhoofd, 384 v. C- 322v.C.
Nogmaals, mijn mooiste moment in de film…..
De steenbrief!
Bij de rivierbedding ontvangt de zoon, na een lange zoektocht van zijn vader een steen. Die voor hem kan verwoorden hoeveel zijn zoon voor hem betekend.
Het is een handgrote steen, gebutst door het leven in de rivier, groot en sterk.
Hoe mooi kan het zijn, in deze digitale wereld, waarin een sms, soms 140 tekens voldoende? zijn om elkaar te laten voelen wat er leeft. Soms voorzien van een smiley, is dat voldoende?
Dat er iemand voor jou op zoek gaat naar een steen, met een verhaal.
Dit je persoonlijk komt overhandigen en alle emoties en woorden kan geven die passen bij de steen en de liefde voor elkaar.
Waarom wachten met iets moois zeggen als het ook vandaag kan?
Denk dat ik maar eens op zoek ga naar wat mooie stenen……