Zoals de vaste luisteraar weet is dit mens in voorbereiding op de triatlon, de halve van Almere. Ach, het houdt je van de straat en er op! Toch zijn er een aantal zaken die nog niet onder controle komen. Afgelopen week eens een test gedaan, alle onderdelen achter elkaar plakken. Tot nu toe train ik ze afzonderlijk maar om alvast in een flow te komen, geeft coach andere schema’s.
Half uur zwemmen, 3x 20min. fietsen/ 15min. rennen. Op papier goed te doen, dan nu de praktijk: In onze wereldstad Enter geen zwemwater te bekennen dus met fiets naar Rijssen, staat niet in schema! Rugzak mee, fietsslot, zwemkleding, handdoek, i Phone en nog tig andere onnodige zaken. Met fiets naar Rijssen, omkleden, wauw, te zien in badpak/ hippe badmuts en brilleke.
Zie op bordje staan buitenwater 19gr. Denk fijn, loop stoer naar het water, ben alleen in dat grote, grote bad. Wie gaat er ook in godennaam op zondag morgen om 10.00uur buiten zwemmen in de regen? Ik…..
Elegant wil ik van het rvs trapje het water in stappen. Een kort maar elegant yieks geluid ontsnapt er uit mijn mond, het is f##cking koud, cool eerste 2 baantjes zwemmen en oprecht naar adem happen. Oké, daarna werd het zalig zen, voor iemand die niets met zwemmen heeft maar rust zoekt echt een aanrader om eens een half uurtje te zwemmen met brilleke en “I know”, maffe muts.  Gevoel van rust, water blauwtje zijn echt indrukwekkend te noemen.
Na het waterfestijn niet douchen maar omkleden. Das niet fijn, gedoe met badpak uit, plakkerige een worstelpartij aangaan met de bandjes van je sport bh. Kijk dat de boel ingesnoerd moet worden oké, is beter. Maar deze meiden zitten wel heeeel erg samengeperst, probeer dan maar eens de achterkant te sluiten.                                     Zeembroekje aan, klokje om, i phone aan, klik#die#klakschoen aan en richting fiets.
In dutten aldus coach? En dan komt de energie van het zwemmen uit de poriën zetten, neusloop, oei ik moet plassen, neem je dan toch net als een spons het water in je op?
Zomaar een vraag tijdens het fietsen. Ooit nog eens op les: “hoe snuit ik vrouwelijk mijn neusholte uit. Weet je, ik test het wel maar snuit m’n hele snuit onder, das nou net niet de bedoeling, zit je met zo’n über kwijl gevoel op je fiets. Ik wrijf dat dan van snuit naar knie dus voor de passant ben ik best een vies kind om te zien
Het andere vocht, de urine, coach deed dat onder het fietsen, een grens die in nog niet kan/mag/wil bereiken. Misschien na 90km. wel, nu nog maar niet aan denken. Eindelijk, ik mag rennen, alleen maar een schoenwissel, accepteer het zweem broekje anders blijft het gedoe.
Kortom, ben er al achter dat triatlon mensen, maffe mensen zijn. Heb het gister eens bekeken tijdens de triatlon in Rijssen. Dat je het zelfs normaal gaat vinden dat er jury leden aan de waterbak staan om jou een mep, met vliegenmepper, op je muts te verkopen. Ben je na al dat watertrappelen bijna klaar krijg je nog een tik mee, dat afbeulen kan een triatleet zelf ook wel, daar is geen jurylid voor nodig.
Moraal van het verhaal, ik moet eens gaan investeren in een triatlon pak, wetsuit, fiets en een gênant vrij brein.                                                                                                       
Komt het met al dat “gedoe” vast goed!