Leentje leerde Lotje lopen op de lange Lindelaan.

Maar omdat Lotje niet wilde lopen liet Leentje Lotje staan.
Sinds mijn boek is verschenen zijn de mensen in mijn omgeving bang dat ik over iets ga schrijven. Dus de poets held Anita jat bananen van mijn schaal en werpt lieftallig een briefje op het aanrecht. Mooie mensen van 11 zingen in de kerk met Pasen en vriendin rent een halve marathon.
Nope, geen inspiratie, da’s dan mijn ding, bewondering maar geen letters.
Gister mijn vriendin(aanstormend Verpleegkundige) geholpen met de studie. Onder het motto: “Waart Oe dokter Floris Jan van de Nachtegaal! Op iedere snee plakken we een pleister of twee.”
De schrijfopdracht had wat aandacht nodig en dan ben ik als auteur de persoon om te ondersteunen, naast dat het gezellig in-teuten is!
Dus me verdiept in materie ziekenhuis, POK, euthanasie, werkervaring maar wat me het meest is bijgebleven is de schrijfopdracht: Feiten of interpretaties.
De keuze bestaat uit 20 foto’s, zoek er 3 uit en omschrijf eerst de feiten, daarnaast je interpretaties
Wat zie je werkelijk aan feiten……
Kijkt u mee: Bekijk de foto boven deze blog!
Ik zie 4 vrouwen, gekleed in winterjas, 1 vrouw draagt een handschoen, 2 vrouwen dragen een tas, 1 vrouw draagt een zwarte broek, ze kijken door het hek. 1 vrouw heeft half lang haar. Er staat een hek

So far, so good!
Dan mijn interpretaties:
Jemig wat een dikke enkels, elegant dat tasje over dwars, draag je nou gympen onder je broek, waarom sta je achter een hek? Volgens mij is er ruzie over de handschoenen want dame rechts staat apart van de groep. Ze vraagt of het hek open kan bij de intercom. Platte schoenen zijn zooooo 1983.
Of hebben ze net een bankroof gepleegd en staan ze nu nonchalant te wachten op transport naar de andere locatie?

Kortom, ons hoofd filtert er heel wat af op zo’n dag.
Vandaag een bijzondere ontmoeting, al wachtende op een afspraak neem ik om 14.00uur plaats op het terras. Zalig vroeg en er is een plekje vrij in de zon. De muntthee is onderweg en ik overweeg om even een blog te tikken. 2 tafels verder knikt een man me toe, waarom ik niet dichterbij kom zitten.
Tja, waarom ook niet?!
Het is Ahmad en wil graag Nederlands met me praten i.v.m. zijn inburgerings cursus, oke, prima idee. Samen met zijn telefoon als vertaal hulp middel en zijn verhaal uit Syrië gaan we in gesprek. Wat leer je nou tijdens de cursus en wat is typisch Nederlands is het onderwerp. Hij vertelt me zijn droom, wil graag starten met een kapsalon en gaat dit ook waar maken.
Hij kijkt me kritisch aan en zegt: “jij kan er ook mooier uit zien”
Iets met een touwtje over mijn gezicht om al het dons te laten verwijderen. Hij wijst de plekken aan in mijn gezicht, mijn baard, mijn snor, de wenkbrauwen, de bossen boven mijn wenkbrauwen en vertelt dat ook mijn vriend hier blij van kan worden.

Ik leg Ahmad uit dat typisch Nederlands is dat we niet binnen 5 minuten iemand met een complex opzadelen, dat kan je opbouwen. Hij leert van mij het woord stoer. De afspraak is er niet om 14.30uur en ik check wat op mijn telefoon, Ahmad kijkt me aan en zegt: “Dat is ook typisch Nederlands, op tijd komen.”
Ik zucht en denk Ahmed, wat kunnen we nog veel van elkaar leren!

Ik zou jou wel eens hebben willen zien durven blijven staan kijken!

Boekbestellingen Welkom via mail, app, pb of via je stemgeluid!
vanaf 7 maart 2018 is het boek LEF! te koop
ook via de webshop: https://www.darebeweegt.nl/webshop/

en als we nou eens wat meer ruimte gaan maken voor elkaars doosje……

Bron:
Foto Ina in Londen
You Tube a tale of two brains

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *