Mijn thema voor deze week, “later is allang begonnen” een prachtig nummer van Harrie Jekkers, wat sinds een paar dagen door m’n hoofd dwarrelt.
Hoe staat jou klok, besef jij dat dat later nog komt maar ook allang is begonnen?
Voor mij werd dat later onlangs wel een werkelijkheid.
Hoe diep kan je zinken? Als je op woensdag avond naar de bingo gaat?
Diep! denk ik voor de lezer die net inschakelt, “but believe me”, als je daar met een team collega’s naar toe kan leven. Het doornemen van de spelregels, wie gaat er in dat kekke bloemenjurkje, waar koop je nou bingostiften en wat zingen we tijdens een valse bingo? Genoeg om over na te denken!
Als je uiteindelijk met 10 personen aan een tafel zit voorzien van je eigen bingo stift en een bak aan prijzen dan volg je de bingo meister, he’s in control!
Voel je de spanning met nog 110 anderen, velen voorzien van kunstgebit. Later was al realiteit en begonnen! De kritische blik naar onze tafel als er weer een prijs naar ons verdween. Een cynische tante beet ons toe: “beginners geluk, heb je altijd op de eerste bingo ”
Alsof je nog nooit eerder een pak wasmiddel hebt gezien, zo intens gelukkig met je prijs.
En ben je na afloop ergens blij met je gewonnen azalea!

Het willen winnen, iets wat altijd bij mij aanwezig is.
Stoer, krachtig zijn. Dat altijd willen vechten in het spel en in het leven, waarom? Probeer deze vraag telkens te beantwoorden voor mezelf. Misschien heeft het iets te maken met het dam trauma van vroeger, mijn later.
Dammen met m’n grote broer en weten dat je kan winnen, klein meisje wordt dan groot en sterk, Calimero straalt uit elke veer die het in zich draagt. Trots je stenen opstapelen, tellen, een dam maken, nog meer kansen, spanning loopt op, bijna binnen….
Als dan vervolgens pa zich met de stenen van broer lief kon bemoeien dan werd de Calimero een heuse Pino. De verendos veranderde pijlsnel van goed geel naar belachelijk blauw om vervolgens met het stoom uit de oren dambord en stenen door de kamer te gooien.
Besef me nu ineens dat ik die damstenen eens mag gaan afstoffen, te lang niet meer gespeeld met mijn waarheid voor nu, het leven bestaat niet alleen uit zwart en wit.
Soms is het maar beter om te verliezen opdat er heus wel weer een nieuwe wedstrijd wordt gespeeld met mooiere tegenstanders. Waar je strak voor mag trainen, met opgeheven hoofd de ring in mag gaan om zonder slag te slag toch te winnen want………

Het leven is veel te kort en onze wereld veel te klein
om er een slagveld van te maken.
Phil Bosmans

te mooi om niet even te luisteren….Blof & Kodo, De mooiste verliezers!